W moim ogrodzie... (Na przywitanie wiosny) z rozłożonymi ramionami stoi na wierzchołku wiśni drzewa jakby miał zaraz arię odśpiewać podarte na nim ubranie noga złamana w kolanie drugiej już nie ma tańczy wokół niego żwawo zetlała słoma z kurzawą pod odwiniętą darnią przycupnęło do ziemi stadko zmarzniętych kamieni jak kuropatwy znieruchomiałe obok parę kroków dalej skrzynki złożone niedbale sznurem przewiązane opadły z pni drzew wapna cienkie bandaże odsłaniając zagojonych ran liszaje między gałęziami widać wiosny migotanie